Luuk met zijn eigen karak­ter

Luuk met zijn eigen karakter, zijn eigen ontdekkingsreis

(Femke, Moeder van Luuk)

Tien minuten na de bevalling vertelde de verloskundige dat hij sterk het vermoeden had dat ons kind een mongooltje was. Er was nog wel een kleine twijfel, hij had er ook wel eens naast gezeten. Een mongooltje? Ja, dat was een duidelijk woord. Het vatte alles samen waar wij echt niet op stonden te wachten. Onze wereld stortte in. We gingen van het mooiste geluk naar het allergrootste verdriet. Hoe kon dit nu toch? We waren hartstikke jong, ik was 27 toen ik zwanger werd van Luuk, Leon was 29. Ik had 5 echo's gehad, waarvan de laatste 3 weken voor de bevalling. We hadden zelfs een nekplooimeting gehad. Alles leek zo goed. Dat zwanger worden, zwanger blijven, een gezond kind op de wereld zetten nog altijd een wonder blijft, wisten we, maar dit... Een kind met allerlei aanpassingen pastte echt niet in ons leventje. Wat is eigenlijk een mongooltje? Ik kende alleen Corky van de serie "Life goes on". Er ging van alles door me heen. Ik dacht aan een kind wat de hele tijd rare geluiden maakte. We zouden het huis moeten aanpassen, we kregen immers een gehandicapt kind. Hoe gaat de buitenwereld reageren?! Hoe moeten we dit nu weer een beetje leuk aan iedereen vertellen? De hormonen gierden door mijn lijf. In al mijn wanhoop zei ik: deze willen we eigenlijk niet, doe maar een andere…

Twee uur na de bevalling zaten we al in het ziekenhuis. Luuk werd van top tot teen door de kinderarts bekeken. Ze had toch wel twijfels, Luuk had niet alle kenmerken. Er werd bloed voor een chromosomen-onderzoek afgenomen. Het kereltje was net ter wereld gekomen en met alle geweld moest er uit dat ieniemienie handje bloed worden geknepen. Die paar druppeltjes zouden voor ons zo bepalend zijn. De roes leefde voort. Er werd een ECG van het hart gemaakt, die was gelukkig goed. Luuk dronk zijn flesje daar helemaal leeg en zo mochten we na een paar uur weer naar huis. We gingen slapen en we hoopten allebei dat de dag morgen weer beter zou worden. Maar beter werd het nog eventjes niet…

In de eerste week, in afwachting van de bloeduitslag, zijn we ons steeds meer gaan verdiepen in het down-syndroom. Deze week was verschrikkelijk. We waren dol op Luuk, maar vonden het ook erg moeilijk, vooral omdat we niet wisten wat ons allemaal te wachten stond. Wat wisten wij nu eigenlijk van het down-syndroom? Op een middag ben ik op internet gaan zoeken naar kinderen met het down-syndroom. Hoe twintigers eruit zagen, wist ik wel. Maar een baby'tje, een lief klein baby'tje? Na een uur zat ik huilend achter de computer naar een foto te kijken. Dit was Luuk! Een dag later werd Luuk op bed in bad gedaan. Voor het eerst in dagen ging zijn mutsje af. Ik keek naar de achterkant van zijn kleine bolletje en zag zijn kleine oortjes duidelijk lager zitten. Ik had inmiddels heel het lijstje van uiterlijke kenmerken in mijn hoofd zitten. En dit was er toch echt 1 van. Het was duidelijk voor ons: Luuk heeft het down-syndroom, maar toch hadden we stiekem nog een klein beetje hoop op een andere uitslag…

De uitslag was niet goed. De laatste dagen hadden we, totaal ongewild, hoop gekweekt. Niet veel, maar toch wel zo'n 1 procent. En dan is deze uitslag toch genoeg om je wereld opnieuw te laten instorten.

Vanaf de dag erna hebben we toch de knop omgezet en zijn ervoor gegaan. Met ups en downs, dat wel. We noemden Luuk een downie en zijn gauw van hem gaan genieten. Hij was immers ons eerste kind. Hoe geweldig is dat dan! In de eerste 3 maanden is Luuk volgens het protocol bij kinderen met Downsyndroom volledig door de medische molen gehaald. Elk onderzoek was weer even spannend. Tien dagen na zijn geboorte werd hij al gecontroleerd door de oogarts op staar en het laatste belangrijke onderzoek gebeurde toen hij 3 maanden oud was. Dat was een echo van het hart. Er is gebleken dat Luuk geen medische complicaties heeft. Dus geen hartafwijking, geen darmafwijking en geen schildklierafwijking.

Nu is Luuk 2 jaar en 3 maanden en genieten wij intens van ons eerste kind! Luuk is een heerlijk vrolijk mannetje. Hij doet ons elke dag verbazen met alle dingen die hij kan en vooral wil kunnen. Hij is alert en erg nieuwsgierig. Hij wil graag de wereld verkennen en neemt ons mee op zijn ontdekkingsreis. Hij is zich aan het ontpoppen tot een heuse charmeur. En is een komiek in wording. Soms duurt het net iets langer om van hem een reactie of een lach te krijgen. Maar zodra je dat lukt, pakt hij je helemaal in. Het lukt Luuk vaak om het beste in iemand naar boven te halen, wat een hele mooie eigenschap is. Als je in de wereld van Luuk kruipt, zie en voel je dat hij eigenlijk helemaal nog niet zo gek denkt. Hij gaat voor de makkelijkste en de meest logische weg. Daar zouden wij allemaal nog een hoop van kunnen leren. Waarom moeilijk doen als het veel makkelijker kan.

Luuk is een echte kletskous en brabbelt de hele dag door. Wel in zijn eigen taaltje, maar wij begrijpen inmiddels heel goed wat hij bedoelt. Luuk heeft ook duidelijk een eigen willetje en kan af en toe ook echt een boefje zijn. Luuk is 1 dag na de geboorte van zijn broertje Sem, nu 3 maanden geleden, gaan lopen. Iets wat voor ons heel bijzonder is. Luuk is onwijs trots op zijn loopkunsten en straalt dat ook in stoerheid uit!

Als we dit alles na zijn geboorte geweten hadden, dan was onze start niet zo zwaar geweest. Wij gaan ervoor om Luuk een zo gewoon mogelijk leventje te geven, net als ieder ander kind. Hij gaat nu naar een regulier kinderdagverblijf en straks hopelijk naar het reguliere basisonderwijs. We hebben na zijn geboorte een site voor Luuk gemaakt. We willen zo graag laten zien wie Luuk is! Wat down nu precies inhoudt, wat het met zich meebrengt voor Luuk en ook voor ons. Wij willen laten zien hoe wij er mee om gaan. Hiermee willen wij de drempel verlagen om even een babbeltje met ons te maken. Om iedereen te laten weten dat kinderen met Downsyndroom veel meer in hun mars hebben dan de meeste denken. En wij dachten. Als je al denkt dat wij het niet zo erg vinden dat Luuk down heeft, deel dat dan nog eens door 1000. We vinden het helemaal niet meer erg en zien bijna alleen nog maar de positieve kanten van down. Wij zijn nog steeds elke dag verbaasd hoeveel liefde en plezier Luuk ons brengt.

Door de geboorte van Luuk is er een nieuwe wereld voor ons open gegaan. Wat een liefde, steun en aandacht hebben we deze eerste jaren al gekregen! Uit werkelijk alle hoeken. Vanaf de eerste momenten is iedereen dol op Luuk. Misschien nog wel extra dol omdat Luuk Luuk is. Via de site en een down-speelgroepje van Luuk hebben we veel contact met downvriendjes en hun ouders. Heerlijk om te weten dat Luuk nu al zoveel vriendjes heeft. En wat fijn om alle verhalen van andere ouders te lezen en te horen en om onze ervaringen, gevoelens, adviezen en trotsheid te delen met elkaar.

We weten zeker dat Luuk ons en onze omgeving een hoop gaat leren. Luuk met zijn eigen karakter, zijn eigen ontdekkingsreis en zijn eigen gebruiksaanwijzing, maar ondertussen ook zo herkenbaar voor de mensen die dichtbij ons staan. Luuk is anders, maar o zo bijzonder. Wij zijn apetrots op hem en dat willen we iedereen laten weten!

Deze web­si­te gebruikt coo­kies om infor­ma­tie op uw com­pu­ter op te slaan. Som­mi­gen zijn essen­ti­eel om de web­si­te goed te laten func­ti­o­ne­ren. Ande­ren geven ons inzicht in hoe de web­si­te gebruikt wordt en hel­pen ons om de gebrui­ker­s­er­va­ring te opti­ma­li­se­ren. Wij ano­ni­mi­se­ren de IP adres­sen in Goog­le Ana­ly­tics. Met het bezoe­ken van onze web­si­te stemt u in met onze Privacy Statement.